Begin maart werd in De Proefzaak, het proeflokaal van brouwerij Kleiburg, een collab gepresenteerd. Deze bestaat uit Kleiburg (de brouwerij van het Kleiklooster) en La Trappe (merknaam van de bieren van de brouwerij van de abdij Onze Lieve Vrouwe van Koningshoeven in Berkel-Enschot). Het bracht twee (bier)werelden bij elkaar, schrijft biersommelier Gerard Molenaar in zijn nieuwste column.
In een sfeervolle ambiance in De Proefzaak, ingeklemd tussen Ikea Amsterdam en een bankkantoor, werd de collab gepresenteerd. Ondanks het gure weer kon je met je ogen dicht voorstellen hoe aangenaam het terras hier op mooie dagen moet zijn. Letterlijk een oase tussen het blauwe paleis van boekenkast Billy en de betonnen bunker van het grote geld.
Hier kwamen twee werelden bij elkaar. Abt Johannes van het oecumenische Kleiklooster, een verzameling van vier woningen in Bijlmerflat Kleiburg, liep rond in jeans en een overhemd met om hem heen zijn kinderen. In zijn nabijheid abt Isaac Majoor in vol ornaat. Hij bewoont met twintig monniken de imposante abdij nabij Tilburg, rustig gelegen op het platteland.
Ook twee bierwerelden kwamen bij elkaar. La Trappe met zijn traditionele bierstijlen en brouwerij Kleiburg met een tikkeltje meer crafty bieren. Ook Kleiburg maakt de traditionele stijlen die verbonden zijn aan kloosters zoals een dubbel, een tripel en een quadrupel. Maar Kleiburg maakt ook bieren met een twist, zoals een sour en een tripel IPA.
De samenwerking werd een perfect huwelijk tussen deze twee benaderingen. Bij binnenkomst kregen we proefglaasjes. In het ene glas was de mooie Tripel van La Trappe te herkennen, het andere glaasje bleek de tripel IPA van Kleiburg te zijn. De collab tussen de twee kloosterbrouwerijen werd exact het midden van deze twee bieren. De naam van deze tripel is Traditionair en op het etiket prijken de gezichten van abt Johannes en abt Isaac.
Naast mensen van Swinkels en La Trappe waren er ook enkele ‘beerfluencers’. Bierambassadeur Rick Kempen was er, maar ook beergeek en ‘bierenthousiast’ Ferry Wijnhoven en Tina Rogers van 010 beerblog. Heel even kwam het gesprek op de (on)zin van bierstijlen. Moet de Westmalle tripel bijvoorbeeld altijd de norm zijn, als we het over tripels hebben?
Wie de drie tripels, die van La Trappe, de Traditionair en de Kleiburg tripel IPA proeft, zal beseffen dat we losjes met de bierstijlen mogen en moeten omgaan. Een bierstijl geeft richting zodat de consument weet wat hij ongeveer kan verwachten. Maar als je de normering te strak stelt, zou zomaar iedere tripel die buiten de lijntjes van bijvoorbeeld een Westmalle kleurt als ‘niet goed’ kunnen worden beschouwd. Dat zou eeuwig zonde zijn en je zou nooit eens worden verrast. Het zou alle creativiteit doden.
Bierstijlen zijn een nuttig hulpmiddel bij het opstellen van een bierkaart. Ze geven richting, maar ze mogen nooit bieren uitsluiten. Zoals abt Isaac over zijn kloostermuren stapt naar de oecumenische gemeenschap in AmsterdamZuidoost, zo zou je ook in de wereld van de stijlgrenzen ruimhartig over muren moeten kijken.