Sharon van Lokhorst is hoofdredacteur van online foodplatform FavorFlav. Hoe ervaarde zij de terrasheropening gisteren?
Om 12.00 uur stipt zitten we er hoor, de zoon en ik, op het terras. En niet zomaar een terras, het nieuwe terras van het spiksplinternieuwe 'Het Wapen' in Zwanenburg. We zijn niet alleen de eerste klanten van de dag, maar zelfs de eerste klanten ooit. Bijzonder, een nieuwe zaak openen tijdens corona, maar zij doen het gewoon.
Langzaam maar zeker druppelt het terras vol. Niet helemaal vol, zoals ik eigenlijk had verwacht - en gehoopt ook vooral, oh wat gun ik de horeca een vliegende start! - maar van de vijftien tafels zijn er toch al gauw negen bezet. En de mensen die er zitten zijn blij, heel blij. ‘Eindelijk!’ hoor ik om me heen. En dat verwoordt ook wat ik voel. EIN-DE-LIJK!
Eindelijk weer op een terras zitten in plaats van op een muurtje ernaast met een take away koffie en take away friet en take away wat niet. Hartstikke fijn hoor, al die take away, maar zo’n stuk versgebakken appeltaart met een cappuccino uit een glas... een tosti op een glazen bord, ja zelfs dat colaatje smaakt lekkerder dan ooit!
Het smaakt vooral ook naar meer. Dus hup, even later, op de fiets, Amsterdam in. En verdomd, onderweg zien we her en der al tafeltjes buiten staan. In de Van der Pekstraat in Amsterdam-Noord is het gezellig als vanouds. Op een klein terras zit een moeder met baby van de zon te genieten. Het grote terras even verderop is echter leeg. Maar wat wil je ook, om half vier ’s middags? Iedereen is toch gewoon aan het werk? Rare tijd, van 12:00 tot 18:00 uur...
Eenmaal in het centrum is het drukker. In de Westerstraat, bij De Blaffende Vis, is het terras zelfs vol. Het terras daarnaast is ook al aardig aan het vollopen. Er loopt een serveerster langs met een grijns van oor tot oor, duidelijk zielsgelukkig dat ze weer mensen mag ontvangen en vooral ook: verwennen. Even lijkt het alsof we terug zijn in die onbezorgde tijd van een paar jaar geleden.
Niet veel later ploffen we zelf neer op het terras van Satchmo aan het Rokin. Met een cocktail in de ene en een hapje in de andere hand maken we nieuwe vrienden. Iedereen is zo blij! De zon schijnt (oké, het begint ook even te miezeren, maar boeien!), het leven is mooi. Eindelijk! Dit hebben we zo gemist!
.jpg)