Gijsbregt Brouwer: 'Een wachttafel zorgt voor extra omzet'

What's cooking?

De wachttafel is het zusje van de wachtruimte, maar dan aangenamer. Het is een tafel, een paar tafeltjes of soms een hele ruimte waar je kunt plaatsnemen voordat je aan je eigen tafel of aan de bar kunt neerstrijken.

Hoe zit de vork in de steel?

Reserveren in de grote steden is schier onmogelijk. Dus als reserveren al lukt, kom je, voor alle zekerheid, maar ruim op tijd. Walk-ins – gewoon binnenlopen en hopen op plek – lijken een aardig alternatief, maar leiden vaak tot (lange) rijen op het moment van openen. Sowieso komt het later op de avond vaak genoeg voor dat je even ‘moet’ wachten op een tafeltje.

Enter de wachttafel: een zitplek, vaak op barkrukken, voorin de zaak, waar je alvast wat kunt drinken, een bite kunt bestellen en al in de kundige handen van het personeel bent, zonder dat je ‘officieel’ op je plek zit.

*Tekst gaat verder onder foto.

Wie staan er achter de potten en pannen?

In Rotterdam speelt niemand dit spel zo goed als La Pizza in het Scheepvaartkwartier. De klassieke zaak neemt sinds de opening geen reserveringen aan. Maar je kunt altijd binnenvallen en aan de hoge tafeltjes bij de bar, met een glas bubbels in de hand, wachten op je pizza of inktvis in wittewijnsaus. Bar Bet, net geopend in Utrecht, heeft in het halletje van haar kruip-door-sluip-door-pand twee hoge tafeltjes met vier krukken om te wachten.

Zelfs RIJKS*, het restaurant van Joris Bijdendijk in Amsterdam, biedt ruimte aan de bar voor spontane binnenlopers of mensen die wat vroeg voor hun reservering zijn. De zaak waar dit concept het beste is doorgevoerd is Dishoom in Londen. Hier is het wachten onderdeel van de beleving geworden en kom je zelden onder het momentje geduld uit. Aan de bar of zelfs in de rij, maar altijd met een drankje in de hand.

*Tekst gaat verder onder foto's van Bar Bet in Utrecht (links) en La Pizza in Rotterdam (rechts).

Een hapje mee prikken?