Herman Hell: 'Sluiten op rustige avond kost meer dan je je realiseert'

Collega’s die hun zaak één of twee dagen per week sluiten omdat ze de bezetting niet rondkrijgen. Je hoort het steeds meer. Personeelstekort, dus we blijven dicht op die rustige maandag en dinsdag. Die beslissing valt niet alleen vaker, ook steeds sneller. Nadenken over andere keuzes – hoe werven we op een andere manier personeel? – gebeurt steeds minder. Jammer, want niet de vraag vanuit de markt is momenteel de beperkende factor,  maar de hoeveelheid arbeidsuren die je als ondernemer kunt binnenhalen.

Vergis je niet: een rustige avond sluiten kost veel meer dan je je waarschijnlijk realiseert. Restaurants en cafés moeten het vooral hebben van mond-tot-mondreclame. De gasten die op die rustige avond(en) niet komen omdat jouw zaak gesloten is, vertellen die dag erna hun buren ook niet dat ze het bij jou zo leuk hebben gehad. En dat balletje rolt verder. Er is direct omzetverlies, maar ook indirect: de gasten die niet bij jou terechtkunnen, maar toch de horeca in willen, gaan naar een zaak die wél open is. Als ze daar een topavond beleven, vertellen ze dat aan hun buurman. En dát creëert een sneeuwbaleffect: je netwerk wordt kleiner en je bezorgt jouw concullega een voet tussen de deur. En dat allemaal op basis van de snel genomen beslissing om slechts één rustig avondje per week te sluiten.

Wat je je ook moet realiseren: minder dagen open betekent minder inkopen en minder kortingen bij de groothandels. Echt, de kostenpost loopt alleen maar op. De huur betaal je zeven dagen per week, 24 uur per dag. Minder dagen open betekent in verhouding dus een hogere huur en dat gaat ook op voor alle vaste lasten, verzekeringen, rentes,  abonnementen en noem maar op.

Het gekke is: voor de coronacrisis was afschalen never nooit bespreekbaar. Schijnbaar accepteren we de problematiek zonder slag of stoot met als gevolg dat de urgentie om personeel te zoeken minder wordt. We settelen ons in de nieuwe werkelijkheid, dat wordt de standaard. Eén dag dicht wordt twee dagen dicht en nooit meer zeven dagen open. Daar heb ik moeite mee. We zijn ondernemers en we accepteren klakkeloos deze ‘verliesverlies-situatie’? 

Waar zijn de ondernemers die verder kijken, weer wat proberen, wat durven forceren? Een hoger uurloon en leuke secundaire voorwaarden? Dat bieden de
supermarkt, detailhandel en overheid ook. Speel in op de gunfactor van de horeca! Dus loop dat benzinestation of die bouwmarkt of supermarkt in en stel een medewerker die ene vraag: ‘Hoeveel fooi krijg je hier eigenlijk per week?’ Dát is de trigger om mensen uit die branches om tafel te krijgen. Houd ze die goedgevulde fooienpot voor en leid ze op. Zorg dat ze het enorm naar hun zin hebben en je draait weer volle bak.