Horeca-adviseur Wouter Verkerk is de nieuwe columnist van Entree Magazine. Dit keer schrijft hij over de eerste terrasdag. "Horecaondernemers met een bedrijf met terras realiseren zich vaak helemaal niet hoe groot het geluksmoment is dat zij op die eerste dagen in de zon faciliteren."
Tekst: Wouter Verkerk
Sinds Martin Bril het direct tot de verbeelding sprekende begrip ‘rokjesdag’ bedacht, kunnen mensen met één woord omschrijven waar ze vanaf eind oktober zo intens naar verlangen. De eerste dag dat mensen uit hun huizen komen om op terrassen plaats te nemen en eerst schichtig en onwennig maar niet veel later, als het zeker is, uitbundig te proosten op de overwinning op het donker. Het bezorgt me ieder jaar weer vlinders in mijn buik. De bevrijding, het lonkende zonlicht waar de zwaarte vrijwel direct in oplost.
Horecaondernemers met een bedrijf met terras realiseren zich vaak helemaal niet hoe groot het geluksmoment is dat zij op die eerste dagen in de zon faciliteren. Want gasten bestellen op deze dagen dan wel een hapje en een drankje, maar eigenlijk is dat bijzaak. Het gaat hen om iets groters; de zon. Letterlijk en figuurlijk de verlichting. De totale stress die er op die dagen vaak heerst onder horecapersoneel is dus nergens voor nodig, geen gast is uit de euforie te krijgen. En ook een uitgebreide menukaart is dan nog niet noodzakelijk, al serveer je alleen 7-up dan nog is iedereen gelukkig. Ik zeg daarom altijd: zorg voor de kaart van maart.
Ik beleefde mijn ‘bevrijdingsdag’ al vroeg dit keer. Op 30 december lunchte ik in de Verenigde Staten op een zonovergoten terras aan een kabbelend zwembad. Het was uit de wind en nog maar 18 graden maar de lucht was strakblauw en de zon was al best krachtig. Na een recordaantal Nederlandse regendagen en evenveel doorweekte thuiskomsten eerder die maand, was meer dan een geluksmoment. Misschien prikte er zelfs wel een klein gelukstraantje achter mijn zonnebril. Ik bestelde (natuurlijk) een fles rosé. En dit was (natuurlijk) de allerlekkerste die ik ooit dronk. Datzelfde gold voor de eenvoudige salade, die vond ik op dat moment ook fantastisch en sterwaardig.
In de eerste zonnestralen na het donker, ziet alles er heel veel beter uit, smaakt alles top en is iedereen heel aardig. De eerste zon na het donker, kon je die op de menukaart zetten dan zou iedereen ‘m bestellen en er kapitalen voor overhebben. Maar weet je? Hij staat niet op de kaart. Je geeft ‘m je terrasgasten er gratis bij! Wat een ongelooflijk cadeau. Het enige wat je hoeft te doen is dat cadeau met de allergrootste glimlach presenteren, alsof je die zon hoogstpersoonlijk hebt aangestoken. Vier dit moment en own het. Profiteer de rest van het seizoen van de ultieme geluks-associatie met jouw terras.